بسمه تعالی
پس از یکسال کلنجار رفتن با خودم تصمیم گرفتم سکوت 34 ساله را بشکنم دوبار فعالیت کنم جانباز اسبق مدیرآموزش پرورش اسبق مدیر اقتصادی اسبق فعال مذهبی اسبق اصلا آدم اسبق آنچه بیش از هر چیزی مرا وادار به این تصمیم کرد وضع اسفبار اقتصادی کشور بود متاسفانه وضع بگونه ای فاجعه آمیز خراب و در حال حرکت بسوی خرابتر شدن بوده و میباشد که قابل توصیف نیست . منتظر بودم بزرگان و استادان اقتصادی کشور لب به سخن گفتن بگشایند متاسفانه یا صدای بلند نشد یا اگر هم بلند شد واضح و گویا و یا به اندازه کافی رسا نبود (همگی چنان دچار خود سانسوری شدند که بین آنچه مطرح شد و آنچه وجود دارد فاصله از زمین است تا ثریا)
در هر حال تصمیم گرفتم آنچه در جهت نجات اقتصاد کشور لازم می دانم مطرح کنم خواه گوش شنوایی باشد خواه نباشد تشخیص شرعی داد م ادامه سکوت بنفع کشور و اسلام نیست
قبل از هر چیزی لازم است ابتدا درد را خوب بشناسیم بعد برای نجات ان نسخه درمان صادر کنیم . چه حالتی برای اقتصاد کشور پیش امده آیا این رکود اقتصادی است یا چیز دیگری است به اعتقاد من با چیزی فراتر از رکود اقتصادی طرف هستیم دقیقا با توقف و ایستایی در گردش مالی و صفر شدن فعالیت اقتصادی در بسیاری از فعالیتهای مربوطه روبرو شده ایم مانند توقف ضربان قلب یک مریض یعنی باید منتظر مرگ و توقف کلیه فعالیتها باید باشیم یعنی فروپاشی کامل اقتصادی کشور و حتی بدنبال آن فروپاشی حکومت اگر هرچه زودتر دست بکار نشویم و ابتکار عمل در دست نگیریم حتم داشته باشید این سرنوشت محتوم در انتظار ماست بگذارید موضوع را کمی بگشایم تا متوجه این خطر عظیم شویم
اکنون بغیر از مواد غذایی و کمی هم پوشاک هیچگونه گردش مالی در کشور بچشم نمی خورد نه کسی چیزی میخرد نه کالایی گردش دارد فروشی در کار نیست گویی در شهر مردگان زندگی میکنیم مرده ها هم مصرفی ندارند چیزی نمی خواهند نه تنها مسکن بلکه حوزه بسیاری از کاسبیها خوابیده صنایع فلزی چوبی نساجی شیمیایی در رکود صد درصدی بسر می برند یعنی تمام این صنایع ورشکست می شوند که شده اند شاید آنها هزینه ندارند کارگر ندارند بیمه ندارند مالیات ندارند هزینه شهرکهای صنعتی ندارند یعنی یکصد ده هزار واحد تولیدی کشور که صد هزار ان واحد های زیر 50 نفر پرسنل و حدود ده هزار واحد بزرگ تولیدی کشور با پنج میلیون کارگر هم فاقد کارآیی می شوند در واقع با احتساب خانواده ها 19 میلیون خانواده کارگری کشور هم از دور خارج می شوند فقط قاچاقچی ها این هزینه ها را ندارند خوب خرید فروش هم خبری نیست یعنی سه و نیم میلیون واحد کسبی و مغازه فعال کشور هم در آینده نزدیک بتدریج ورشکست خواهند شد الحمد الله به یمن تلاش اداره دارایی و مالیات انها در سالهای اخیر چند برابر شده همینطور بیمه عوارض شهرداری خوب بتدریج واحدهای مالیات بده هم جمع میشوند یعنی بیست میلیون انسان (با احتساب خانواده واحدهای کسبی ) خوب حالا همه واحدهای اقتصادی کشور مرخص شدند پس چه کسی سود به بانکها پرداخت کند ؟ پس آنها هم ورشکست می شوند که شده اند نفت هم که فروشی ندارد یا اگر هم فروش برود به قیمت پایین قادر به تامین هزینه های دولت نیست لذا باید منتظر شد در آینده بسیار نزدیک بزرگ ترین نطق تاریخ کشور همچون فیدل کاسترو داشته باشیم خطاب به پنج میلیون حقوق بگیر کشور و سه میلیون بازنشسته اعلام کند تا اکنون داشتیم پرداخت می کردیم حقوق شما را از فردا بروید پی کارتان نه حقوقی داریم پرداخت کنیم نه کارمندی نه بازنشسته می خواهیم خلاصه با احتساب خانواده ها سی میلیون نفر هم دولتی ها از دور خارج می شوند بقیه هم حدود یازده تا ده میلیون نفر هم که از کشاورزی روستا تغذیه می کردند از اول بحال خود رها شده بودند خوب مفهوم حکومتی که "ندارد" یعنی وجود ندارد این راه که می رویم به ترکستان است چه شد که به اینجا رسیدیم این خود حدیث طولانی است که مطرح
کردن جزَییات آن موجبات مشکل خواهد شد لذا من خودم تصمیم گرفتم این قسمت فعلا سانسور کنم شاید یک روز این صفحه را کامل بگشایم اکنون خلاصه بگویم آنچه در قسمت راه حل مطرح میکنیم در واقع نهی از کارهای است که در گذشته می شده و می شود یعنی اکنون هم ادامه دارد متاسفانه این دورنمایی کامل از آرایش
اقتصادی کشور است ساختاری ضعیف و در معرض فروپاشی در واقع باید گفت تولید مرده است (آنچه به اسم کارخانه و کارگاه تولیدی می شناختیم اکنون دیگر وجود ندارد ) کاسبی و مغازه های کشور در معرض آسیب و مرگ قرار گرفته اند اگر هرچه زود تر برای بقای آنها اقدامی نشود با این هجوم فروشگاه های زنجیره ای باید منتظر مرگ آنان هم باشیم (در مورد فروشگاهها ی زنجیره ای همین بس که آنان پیش قراول حمله اقتصادی هستند در یک فرصت مناسب در مورد آنان توضیح خواهم داد آنان در صف اول نابود کردن اقتصاد و فرهنگ کشور هستند)
- ۹۶/۰۲/۲۸