یکی از بزرگترین مشکلات کشور نبود مرکز رسمی قانونی و شرعی عیب یابی در سیستم حکومت است ؟
همه می دانیم کشور دچار مشکلات بسیار عظیمی در حوزه های متععدد است از جمله ناترازی انرژی ناترازی بودجه ناترازی سرمایه اجتماعی دولت ناترازی آب ناترازی سرمایه ای اعم از بانکی سازمانهای بازنشستگی و تامین اجتماعی و هزاران مشکل دیگر رنج می برد . همه این ناترازی یک عامل بیشتر ندارد و آن ناترازی عقلانیت در حکومت و دولت است؟
یعنی اگر ما در زمینه عقلانیت اندیشه و مدیریت تراز بودیم فجایع بالا به وقوع نمی پیوست.
می خواهم بگویم ما سی سال از از بعضی مشکلات رنج می بریم اما سیستم حاکمیتی فاقد عیب یابی و عکس العمل به موقع است همچنان شاهدیم که عیوب از ما کشتار می گیرد خسارتهای عمیق مالی روانی وارد می کند اما سیستم قادر به تشخیص به موقع و اتخاذ مواضع تدافعی و عکس العمل نیست.
ما سی سال است از بحران عدم تولید عدم سرمایه گذاری عدم توزیع مناسب نان مواد غذایی و غیره رنج می بریم اما واگذاری امور به اشخاص نا مطلع ناوارد و بی کفایت موجبات سرگردانی مردم و بالاتر از آن مشروعیت زدایی حکومت شده است و سیستم قادر به درمان نیست همه حرف می زنند اما کیفیت سخنان مخدوش است و عمل کننده بسیار نادر و هم او هم قادر به رفع مشکلات نیست؟
این بلای عظیم ناترازی عقلانیت به کجا باید شکایت برد به خدا؟ به رهبری یا به پیشگاه بزرگ ملت ایران.
البته یک تلاشهای هست مانند مرکز پژوهشهای مجلس یا مرکز تحقیقات شورای مصلحت نظام و حتی بعضی از مشاوران رهبری و دولت اما ابزار کار ندارند یعنی تشخیص شان خوب منتشر نمی شود بعد هم ابزار قانونی برای دخالت ارائه راه حل ندارند و نمی توانند مثمر ثمر واقع شوند.
در مواقع عادی می شد مشکلات را یک جوری لاپوشانی کرد چه بسا که سالها مشکلات با جارو به زیر فرش گسیل کردیم.
اما اکنون یک طرف گاز انبر آمریکا است و طرف دیگر گاز انبر اروپا است با سیستم اسنک بک یا سیستم ماشه است که حتما استفاده خواهد کرد.
حالا در این وسط معرکه بعضی از رسانه ها سعی دارند نسخه های تقلبی خود را به عنوان نسخه نجات قالب کنند.
این دیگر بسیار مخدوش کننده است .
اولا در غیاب دکتر مورد اعتماد مستخدم سفارت خارجی چکاره است برای حاکمیت ایران نسخه نویسی کند ثانیا سابقه آغشته به اهداف سیاسی جناحی و حتی اقتصادی بسیاری از روزنامه های کشور اصلا جای بحث ندارد .
اینان صلاح همچیز همه کس را می خواهند الا آیران و جمهوری اسلامی ایران؟
در اوج فاجعه بس که این روزنامه های ( اکثر فاسد و دارای اغراض مختلف) ثابت کرده اند هیچگاه خیر خواه ملت نیستند؟
هم اینان بودند که فجایع شورشهای انتخاباتی سال 1388 و آبانماه 1398 و بسیار دیگر رقم زدند.
و حتی خود در بسیاری از ناترازی ها نقش اساسی دارند.
آما چه باید کرد بهترین گزینه ایجاد یک مرکز پژوهشها تحت نظر رهبری است ( که از دخالت سه قوه مبرا باشد)
دوم اینکه از افراد مطمئن و با سواد کشور تشکیل شود سوم اینکه نتایج کار به سرعت عملیاتی گردد.
اخیرا یکی از همین روزنامه های نه چندان معتبر به همراه گروه پشتیبانی خود تنها راه نجات کشور را در تمکین به مذاکرات با ترامپ منحصر کرده و عنوان می کند تنها راه نجات اقتصاد کشور همین است.
و متاسفانه نشریات هم گروه هم به عناوین مختلف در همین شیپور می دمند.
بی مناسبت نیست که هشدار دهم دولت مستقر هم کم بیش دارد تسلیم می شود تا هست نیست کشور به آمریکا بدهد تا شاید نجات پیدا کند.
ایجاد دو گانه مذاکرات یا نابودی کشور می تواند به قیمت بسیار سنگین تری تمام شود .
من به بیست دلیل ثابت می کنم که نتجه مذاکرات تاثیر بسیار کمی در اقتصاد ایران دارد.
شاید نتایج روانی مقداری به نفع اقتصاد کشور تمام شود اما شاهد نتایج عملی و دراز مدت نخواهیم بود.
بخصوص اینکه طرف مقابل مشغول زمان سوزی و بازی با مذاکرات است و بازی می شود نمی شود را به راه انداخته تا از حواشی مذاکرات به تسلیم ایران برسد تا از اصل خود مذاکرات.
شواهد زیادی وجود دارد که این نسخه پیچی ها با اهداف آمریکا و اسرائیل هم خوانی عجیبی دنبال می کند .
اما دلایل :
1- فروش نفت هرگز به جریان سالهای گذشته باز نخواهد گشت چون هم بازارهای ایران تصرف شده اند هم اروپا آمریکا کماکان ایران در محدودیت های مختلف حقوق بشری و غیره نگه خواهند داشت.
2-در بازار بین المللی ایران یک کشور پر ریسک شناخته می شود لذا امکان استفاده از اعتبار و همینطور تسهیلات بانکی و حتی سرمایه گذاری خارجی ایران محروم خواهد بود بخصوص با یکه تازی حماقت بار دولتها و تامین اجتماعی در بازار کار ایران.
دولت ابزار مالیات مبهم و مخدوشی دارد راهبری می کند.
همینطور سازمان تامین اجتماعی و سازمانهای عمومی مانند شهرداریها دارند صورتحساب ورشکستگی خود را بر گردن مشتری منتقل می کنند .
3-بخش خصوص داخلی هنوز قادر به سرمایه گذاری آزاد نیست خطر و ریسک بسیار بالا است حتی خطر مصادره اموال وجود دارد. قوانین اصلا به بخش خصوصی نظری ندارند.
4-مدیران کم سواد و کم تجربه هنوز دارند کشتار می کنند هم با خودسری ها و هم با عدم مدیریت درست.
5-سیستم قضایی هم دارد همچنان مسیر خدمت به اغنیا را دنبال می کند .
6-مجلس همچنان با ترکیب نه چندان جالب خود دارد قوانین غیر عاقلانه را تصویب می کند.
7- سیستم بانکی همچنان مشغول تخریب بنگاه داری و عامل اساسی افزایش طلا و ارز و تورم خواهد بود.
8-دولت فاقد برنامه و عقلانیت کماکان دست به عصا باقی خواهد ماند.
9-شدت اسراف انرژی و سوخت کماکان سرمایه های کشور به نابودی خواهد کشاند.
10 -آثار خشک سالی کماکان بیش از 18 میلیون ایرانی را بیشتر و بیشتر به عدم درآمد و فقر فزاینده تهدید خواهد کرد.
11-افزایش هزینه های نان یارانه ها و صندوق های بازنشستگی بیش از بیش کشورد در معرض خطر ورشکستگی قرار خواهد داد.
12-افزایش فرسودگی وسایل نقلیه عمومی ناوگان حمل نقل باری مسافربری قطاری تقاضا برای ارز خارجی به شدت افزایش خواهد داد.
13- فرصت سوزی های مدیریتی و سیستمی.
14-پایان ذخایر آبی کشور بخصوص در شهرهای بزرگ خود به زلزله های بزرگی منتج خواهد شد.
15-کسری تراز پرداخت ها به شدت افزایش پیدا خواهد کرد.
16- مشکلات زیستی درمانی بیمه ای بیمارستانی با هجوم بیماران ناشی از کمبود مواد غذایی به شدت عود خواهد کرد.
17-هجوم جوانان دههای هشتاد و نود به بازار تقاضا و مشکلات بی حجابی و بیکاری ونبود ازدواج زمینه های وسیع فساد را فراهم خواهد کرد.
18-افزایش فرو نشست زمین و بارانهای سیل آسا و مهاجرتهای ناشی از تغییرات اقلیمی و حتی افزایش زلزله و سوانح طبیعی بیش از بیش کشور در محاق فرو خواهد برد.
19-افزایش نا امنی و سرقت ناشی از فقر و قاچاق سوخت و قاچاق کالا همینطور نارضایتی از عملکرد ماموران رشوه بگیر فضای ملتهب امنیتی در شهرهای مرزی و حتی قومیت ها فاجعه بار خواهد شد.
20-عملکرد بی موقع ناقص بدون اطلاع رسانی کامل عدم استفاده از کارشناسان مستقل خارج از دولت و حتی خارج از جناح حاکم می تواند کشور به شورش و وضعیت بسیار وخیم سوق دهد همانطور که در افزایش نرخ گازوئیل شاهد آن بودیم .
این مسئله نشان داد که دولت چقدر در مقابل مشکلات بسته فکر می کند عمل می کند و این یک نشانه بسیار خطرناکی است دولت نشان داد که نه تنها کارشناسان محل اعتنا ندارد بلکه بسیار بی محابا عمل می کند و نتایج کار را نمی تواند بررسی کند.این شکست بسیار بزرگ و عمیقی است. ( این موضوع نشان داد دولت به تنهایی قادر نیست هم کمک می خواهد هم باید مجاب شود همکاری فرا حوضه ای عملیاتی کند که کار و مشکل عمیق تر از آن است که فکر می کرد و باید از دیگران ولو مخالفان کمک فکری و عملی بگیرد .)
و بسیاری دیگر از مشکلات ناشی از عود و سرکشی در ماههای آتی هستند چه کسی باید حل کند پیش بینی کند راه حل جلوی پای کشور بگذارد نکند منتظری آمریکا یا سیستم پادشاهی باز گردد تا مشکلات حل شود یا منتظرید آمام زمان ظهور کند تا اینان حل شوند.