خرمشهر همچنان در اشغال است در خرداد سال 1361 از دستان رژیم بعث گرفته شد اما به اشغال مسئولان نالایق ایرانی درآمد.
در واقع یک انتقال سیاسی نظامی بود از باطل خارجی به باطل داخلی ؟
در واقع چشمان حریص سمت پرستان داخلی و گروههای قومی مسلط در نظام اداری ایران سالها که خرمشهر اشغال کرده و حتی دست از این خرابه بر نمی دارد.
بخیلان قومی که بر خرمشهر استیلا یافتند نه در فاصله سالهای 1361 تا 1367 خرمشهر آباد کردند نه در بعد از جنگ هنوز خرمشهر در خاک فقر بی آبی و فقدان توسعه حداقلی دارد دست پا می زند بیهوده نیست که بسیاری از نشریات مطرح کشور از جملات دو گانه از خرمشهر یاد می کنند مانند " خرمشهر آزاد شد اما آباد نشد " یا " خرمشهر هنوز بوی باروت می دهد"
یا " نوبت به خرمشهر نرسید" خرمشهر لکه ننگی بر تارک اروند رود"
دولت در سالهای بعد از آزاد سازی خرمشهر بودجه ای قابل صرف برای بازسازی خرمشهر نداشت حداکثر تخصیص سالهای اول 250 میلیون تومان بود که بیشتر برای ایجاد جاده و تردد هزینه شد در سالهای بعد از جنگ هم خرمشهر فراموش شد فراموش ابدی.
در ابتدای پس از پایان جنگ دولت برای بازسازی خرمشهر امد یک منطقه ویژه گمرگی با 30 در صد تخفیف در نظر گرفت که این موضوع هم به نتیجه نرسید اولا زیر ساخت های گمرگ کشتیرانی و اسکله ای آماده نبود ( همه در جنگ از بین رفته بود ) ثانیا مسئولان گمرگ برای ترخیص کالا بسیار بیشتر از گمرگ شهید رجایی سخت گیری می کردند نتیجه این شد این مزیت هم به نتیجه نرسید؟
با وجودی که خرمشهر برای گمرگ اصلی ایران ارجحیت داشت نسبت به بند عباس حدود هزار کیلومتر به تهران نزدیک تر بود این یعنی ارزانی حمل کالا در همه سیستم های حمل نقلی اعم از ریلی کامیونی هوایی و همینطور مزیت زمانی بسیار بهتر حداکثر یک روز تا تهران که عرف مقصدی است برای کالاهای ترخیصی.
بعد مسئولان به فکر منطقه آزاد افتادند امدند یک کپی فیسی آز آنچه در امارات دوبی و جبل علی می گذشت آوردند تا بلکه با هزینه های بدست آمده بتوانند خرمشهر آباد کنند .
منطقه آزاد تجاری صنعتی اروند حاصل این تفکر بود اما اینجا هم مسئولان یکی یکی از مزیت های منطقه آزاد عقب نشینی کردند اصلا موجودیت منطقه آزاد مزیت های آن است که موجب رشد و توسعه اقتصادی منطقه می شود تا عده زیادی در منطقه حضور پیدا کنند اما عقب نشینی های گام به گام نتیجه خجالت آوری رقم زد منطقه آزاد شده تیول عده ای خاص نه فقط اروند که این موضوع در تمام مناطق 8 گانه آزاد شاهد هستیم .
فرض کنیم که منطقه شده تیول لرها یک منطقه شده تیول ترکهای خاص یک منطقه شده تیول کردهای خاص عجیب اینجاست که رئیس بعدی منطقه آزاد هم باید به این خصوصیت تن بدهد وگرنه بر کنار می شود ( ناگفته ةای سردار محمد)
یعنی حتی ادارات دیگر مانند وزارت کشور اداره کل گمرگات اداره کل شهر سازی مسکن هم باید به این قواعد تن بدهند.
خوب نتیجه چه می شود یک عده خاص بر مناطق بسیار مهم و استراتژیک کشور مسلط می شوند و مشغول ثروت اندوزی هستند بقیه فقط باید سماق بمکند .
این موضوع فقط مختص مناطق آزاد ایران نیست مناطق و شهرها استانداریها بخش ها هم به این ویروس مهلک به شدت آلوده شده اند بطور مثال در شهر جدید التاسیس پرند فقط 20 در صد لرها ساکن هستند اما در ادارات گاهی تا 80 درصد روسا و معاونین لر هستند و عجیب به هم نان قرض می دهند اصلا شهر پرند را تصرف کرده اند حتی اشغال فیزیک صورت داده اند ؟
یک مورد عجیب در انتخابات شورای شهر پرند یک لر بدون اقامت قبلی در پرند با رزومه سازی تقلبی و هزینه کردن چهارصد پنجاه میلیون تومان توانست برنده رای گیری شود خوشبختانه با شکایت بعضی از مردم و تحقیق به موقع وزرات کشور ایشان از انتخابات حذف و نفر بعدی جایگزین شد.
این هزینه های سنگین برای عضویت حتی در شورای شهر چه مفهومی دارد مگر نه اینکه آقایان اصرار دارند بعدا سوء استفاده کنند که مرتب می کنند ؟
مثلا در پرند بازار تره بار شهرداری موجود نیست شهرداری اهتمامی در این مورد ندارد اما تا دلتان بخواهد میوه فروشی لر و کرد وجود دارد و میوه را بسیار گرانتر از تهران می فروشند آن هم برای مردمی که نوعا کارگر و کارمند جزء هستند.
این گاو پلنگ شتر تنها محصول ایران است بس نتیجه این می شود که هیچ یک از مناطق آزاد کشور به اهداف خود نرسیده
هیچ طرحی و اصلاحی در کار نیست حتی یک گام خطرناک در ابتدای دولت شهید رئیسی در مجلس بوجود آمد که قانون ارزش افزوده را در این مناطق قانونی و لازم اجراء دانست .
نتیجه چه شد خروج دست جمعی سرمایه گذاران در این مناطق به خارج از کشور ؟
این ارزش افزوده ده درصد نیم به تنهای پتانسیل نابود کردن کل اقتصاد ایران دارد همانطور که منهدم کرده است.
ما آمار دقیق نداریم چه خوب بود که از یک دانشگاه کشور خواسته شود در این مورد تحقیقات مفصلی انجام دهد .
- ۰۴/۰۳/۰۶