قبل از وارد شدن به این بحث باید اذعان کرد ما کشوری هستیم در منطقه خشک غیر از نوار ساحلی خزر بقیه کشور در بحران بی آبی و حتی در سالهای اخیر در بحران خشک سالی می سوزد
واقعیت خالی شدن روستا ها و مهاجرت به حومه شهرهای بزرگ خود به تنهایی یک فاجعه زیست محیطی است که با بی تدبیری سد سازان و دولتهای گذشته همراه شده با شدت خشک سالی
خود داستان غم انگیزی است که نیاز به یک بازخوانی دیگری دارد
آنچه واقعیت دارد اینست که غالب سد های ساخته شده در نهایت به انتقال و مصرف در شهر ها
منجر شده است در واقع خیلی از این سدها برای مصرف کشاورزی هم ساخته شده بودن در انتها به سمت شهر ها تغییر مسیر دادند
امروز نیاز به آب کشاورزی و حتی شرب در سراسر کشور یک امر حیاتی و نیاز اصلی تبدیل شده است
از سمت دیگر این آب باید ارزان و فراوان و در دسترس همگان قرار گیرد
در گذشته تبدیل آب شور دریا به آب شیرین کار سخت و گران قیمت بود
اما اکنون با تکنولوژی جدید شیرین کردن آب ارزان و استفاده در امر کشاورزی بسیار متداول شده
است
اکنون در ژاپن در امریکای جنوبی در جنوب خلیج فارس بصورت انبوه این شیوه رایج شده
چرا ما باید خود ارا از این نعمت محروم کنیم
با کندن یک کانال به عرض 1000 متر و به عمق 70 متر از سواحل مکران تا خراسان شمالی
و ادامه آن از خراسان شمالی به سمت گرگان و کج کردن راه به سمت جنوب تهران و ادامه ان
به سمت ساوه و سپس به سمت زنجان و دریاچه ارومیه و در انتها به نزدیک مرز ایران گرجستان
و ادامه به سمت عراق بدون پمپ کردن آب دریای عمان بصورت وسیع به داخل کشور منتقل کنیم
و با گرفتن کانال های فرعی به موازات هم در هر صد کیلومتر اب به تمام نقاط ایران برسانیم
بعد شرکتهای خصوصی با تکنو لوژی ایرانی شده آّب شیرین کن اب را تبدیل و به قیمت نازل بفروشند
قبل از ادامه این طرح باید اذعان کنم این طرح اولین بار 50 سال پیش به نوعی دیگر مطرح شده بود
در سالهای گذشته بار ها مطرح شده
اما آنچه این طرح متمیز می کند دلایل زیر است
1- این کانال اصلی باید قابل کشتیرانی باشد
2- این طرح از طریق خرید زمین از صاحبان آن به قیمت پایین از مردم و فروش آن به قیمت بالاتر
به پیمانکاران اجرایی شود در واقع طرح بصورت هر هزار متر به یک پیمانکار با فروش پنج کیلومتر دو طرف کانال توسط مردم با سرمایه مردمی اجراء شود و دولت صاحب زمینهای و کل پروژه نخواهد بود
3- امتیاز استفاده از آب رایگان به هر کسی داده شود (بشرطی که آب شیرین کرده بفروشد یا مصرف کند و نمک حاصل از شیرین کردن به دولت تحویل دهد تا بوسیله دولت بفروش یا با کشتی به اقیانوس منتقل گردد
4-ادامه کانال به سمت کشورهای همجوار و اجازه استفاده کشتیرانی منوط به دریافت حق عبور و ترانزیت امکان پذیر باشد
و باقی قضایا با همفکری کارشناسان طراحی شود تا ضرر و زیان به حداقل و منفعت به حداکثر تبدیل شود
این کانال حداقل دو میلیون فرصت شغلی مستقیم و 20 میلیون فرصت شغلی غیر مستقیم ایجاد خواهد کرد
در هر سیصد کیلومتر از مکران تا خراسان شمالی یک شهر بزرگ و هر صد کیلومتر یک شهرک باید ساخته شود
یک اتوبان با چهارده لاین رفت و چهارده لاین بازگشت طراحی و اجرایی گردد
همین کانال برای 50 سال آینده ایران در پیشرفت رشد اقتصادی فزاینده قرار خواهد داد
قابل پیش بینی است سیل اعتراض به این طرح بخصوص از طرف دوست داران محیط زیست
اما مزایا ی این طرح آنقدر زیاد است که با نبودن آن قابل قیاس نیست
- ۹۶/۰۳/۱۶