بعد از چهل سال انقلاب اسلامی هنوز یارگیری های سیاسی و به تبع آن یارگیری حکومتی بر اساس رفاقت و دوستی و رابطه است؟
هنوز هیچ سازمان و ساز کار برای گزینش وجود ندارد؟
بله سازمان گزینش هست اما فقط بر اساس گزارش دوستان و روابط عمل می کند؟
انتخابات اشخاص نه مبنای علمی دارد نه مبنا اسلامی بلکه فقط اشخاص بر اساس نزدیکی به گروها و جناحهای سیاسی انتخاب شده اند؟
هنوز سواد و قوه تشخیص و آزمایش های پیشنهادی اسلامی ( خطبه 53 نهج البلاغه ) و اصالت فامیلی محلی از اعراب ندارد؟
خوب نتیجه چنین سیستمی بیسوادی مسئولین ندانم کاری کادر های درجه یک جاسوس از آب در آمدن بالاترین اعضاء در دولت جمهوری اسلامی ایران است؟
نتیجه کادر های اصلی نه خود سواد دارند نه اصول و فروع را می دانند نه عمل می کنند؟
نتیجه اصول گرایان تمام اصول اسلامی زیر پا می گذارند؟ ( حجت الاسلام هادی غفاری)
نتیجه کارکنان ما جزء فاسد ترین کارکنان دنیا قرار می گیرند ( حتی فساد در بین آنان از فساد در بین اعضا کادر اسرائیل و کمونیست ها و لبیرال های غربی بیشتر است) نگاه کنید به رتبه فساد ایران 144 از 177 کشور دنیا؟
خوب حالا کسی که سواد نداشت مسئول یک جا شد تشخیص او کمتر است لذا انتصابات هم با همان الگو بی سوادی انجام می دهد؟
خودش سواد ندارد برای سواد هم ارزش و اهمیت قائل نیست؟
به همین خاطر بود برای اندیشکده استراتژیک ریاست جمهوری هم کسی ارزش قائل نشد؟
نه کادر درست حسابی منصوب شد نه مصوبات آن جدی گرفته شد؟
و نه ذره ای برای آن و انحلال آن ندامت و جایگزینی در نظر گرفته نشد؟
در راهبرد 15 در 2 تیرماه 1396 نسبت به ضعیفی و عدم کار گیری آن هشدار داده بودم
کسی توجه نکرد حالا باید به سوگ مرده خویش بنشینیم درست 3 ماه بعد؟
ترس من اینست که این همه برای اقتصاد ایران هشدار می دهیم فردا برای سوگ اقتصاد هم سینه پاره کنیم
سازمان جایگزین هم همچنان مریض بی اثر و طفیلی خواهد بود؟
برای بیسواد چه می خواهد تجویز کند؟
چه کسی تحویل می گیرد؟ بر مرگ عالم باید گریست چون مرگ او ضرر و زیانی است که قابل جبران نیست؟
اما بر مرگ سازمان علم باید خون گریست
- ۹۶/۰۸/۱۲