دو جناح اصلی سیاسی کشور و همین طور جناحهای حاشیه قدرت در یک همکاری تمام با قدرت باور نکردنی مشغول تخریب کشور هستند؟
شکست سیاسی اقتصادی دولت روحانی طمع جناحهای سیاسی را برای بدست آوردن حکومت بر انگیخته است لذا حاضرند به هر قیمتی شده پیروز انتخابات آتی شوند.
همه چشم بسته دارند به سمت مطلوب خود حرکت می کنند غافل از اینکه این مطلوب صلاح کشور نیست؟
در حالیکه که کشور در منجلاب گرانی توقف گردش مالی در صنعت کشاورزی و اقتصاد گرفتار شده و ندانم کاری و حماقت قلت دانش و خود خواهی بخشی دیدن مسئولان باعث دامن زدن به این مشکلات شده است.
در حالت حمله اقتصادی دشمن و تحریم اقتصادی و "بازی دیپلماتیک" اروپا و آسیا با ایران تمام رسانه های گروهی ( روزنامه و نشریات جناحی ) مشغول خرده گرفتن و دمیدن در شیپور توطئه و نقاط ضعف کشور هستند که از دید خودشان برای تخریب دولت و جناح مقابل لازم است اما این لازم زهر برای کل حاکمیت کشور است.
"مقتول" این دید "منافع ملی" است
طرح جلوگیری از خدمت بازنشستگان کشور طرح سرزنش "برجام" طرح تصویب لوایح غیر قابل اجراء
در هنگامه تحریم یک جانبه دشمن از این قبیل حرکات هستند.
پایین آوردن خود خواهانه ارز به شکل احمقانه بدون دیدن آثار این حرکت در سایر بخشهای اقتصادی
نوعی خود خواهی و حماقت "کوتوله" های مسئول است
عدم توجه به معیشت مردم و ممنوعیت ورود کالا و ثبت سفارش نیز یکی دیگر از این حرکات هستند.
آتش و طمع بدست آوردن مجدد حکومت آنقدر قوی بود تا یک ورشکسته سیاسی اقتصادی اخلاقی مانند احمدی نژاد را وا داشته تا یارانه 900 هزار تومانی را مطرح کند.
تمام این حرکات در مجموع راه تخریب کشور را پیگیری می کنند.
بی خود نیست که جو عمومی روانی مردم حاکی از نفرت و روی گردانی از دو جناح است.
بیخود نیست حضرت آیت الله سیستانی نخست وزیری عراق منوط به عدم سابقه کرد؟
در واقع در ایران هم باید این روش پی گرفت و هر دو جناح از داشتن کاندید رئیس جمهوری محروم کرد.
این نسخه نجات کشور از تخریب است جوان گرایی با منع دو جناح شاید هموار شود.
- ۹۷/۰۹/۲۶