بعد از مراسم اسف انگیز تحلیف رئیس جمهوری روحانی اینک وزرای کابینه دوم معرفی شدند
همانطور که انتظار می رفت لیست درخواستهای روزنامه ها و فعالان کشور برای وزراء به صف شد
همه مردم و حتی نخبگان انتظار فتح الفتوح از وزراء دارند ( بخصوص وزرای اقتصاد صنعت تجارت و بانک مرکزی )
تقاضای بودجه بیشتر از جانب ادارات و نیروهای مسلح تقاضای رونق اقتصادی تقاضای پیشرفت
تقاضای اصلاحات سریع و تقاضای حمایت از تولید ملی تقاضای حمایت از کشاورزی تقاضا تسلیحات مدرن از طرف سپاه و ارتش تقاضای بودجه بیشتر از جانب شهرداریها ال غیر ذالک....................
در صدر این تقاضاها درخواست مافیا های رانتی مالی و انحصاری وارداتی است؟ بر ای کسب و حفظ رانت ها
اما طرف دیگر داستان وزیر منتخب است یک وزارتخانه داغون را تحویل می گیرد
اگر این وزارتخانه را به یک تریلی تشبیه کنیم بعد از سرعت غیر مجاز ( احمدی نژاد ) و مانع ( تحریمها )
تصادف کرده و ترمز بریده در چهار سال گذشته در سراشیبی تنگه فنی خرم آباد سقوط کرده و متلاشی شده است تحویل می گیرد
حالا این وزیر اقتصاد دان خیلی خوبی هم باشد ( راننده خوبی) اصلا ماشینی ندارد که بتازد
آنچه روبروی او است یک تریلی متلاشی شده است موتور یک سمت افتاده بدنه پیچیده شده یک طرف بار حجیم و سنگین آن (معیشت و تولید اقتصاد مردم عادی) طرف دیگر روی زمین پلاس شده است
از دست یک راننده کاری ساخته نیست خیلی زرنگ باشد باید از آنچه باقی مانده محافظت کند
تا از صاحب تریلی ( رئیس جمهور) و صاف کار و تعمیر کار و جرثقیل و کمک برسد
چندین ماه کار دارد تا دوباره این کامیون ترمز بریده و چپ کرده رو به راه شود و تازه تحویل این وزیر شود تا با آن رانندگی کند
این کار نه تنها از دست وزیر و حتی رئیس جمهور ساخته نیست بلکه از دست صاحب بار ( ملت ایران )
هم به تنهایی کاری ساخته نیست این کار به هم فکری هم کاری وزیر مجلس رئیس جمهور و کل حاکمیت نیاز دارد ( اجماع حاکمیت )
با توجه به تک روی ما ایرانی ها این هم دور از واقعیت است لذا همان پیشنهاد یک انتصاب از طرف رهبری برای فصل خطاب بودن و تکمیل کار عملی تر است ( بقول دوستان یک دیکتاتور ) کارساز تر است
در چهار سال گذشته وزیر اقتصاد دارایی چکار کرد با فشار ناحق در حالیکه بازار بشدت در رکود به سر می برد
مالیاتها را افزایش 3 تا 4 برابری داد
نتیجه ریشه تولید در ایران خشک شد از بین رفت
کلیه فعالان صنفی و خدماتی بشدت تحت فشار و حتی با تعطیلی واحد خود مواجه شدند
نتیجه این بی مبالاتی و بی قانونی مالیاتی تا سالها خفت ملت را خواهد فشرد ( اثرات منفی 20 ساله)
حالا وزیر جدید هم برای برآورده کردن این همه تقاضای افزایش بودجه و وام و ... غیره راهی
غیر از آنچه در چهار سال گذشته انجام شد ندارد ( یا چاپ اسکناس)
تازه آخر کار هم همانند آقای طیب نیا بدهکار و ناموفق باقی می ماند.
این کار از کل نظام ساخته است انتظار از یک وزیر مثل انتظار از یک راننده ( کامیون متلاشی شده)
برای صعود از یک گردنه با این بار سنگین است
این انتظارت فقط خود را گول زدن است در واقع "رویای کودکانه" است.
- ۹۶/۰۵/۱۸