این موضوع اتاق فکر در تمام دنیا سابقه دارد حتی در این اواخر آلمانی ها در دو جنگ جهانی و
آمریکایی ها همینطور حکومت شوروی سابق به لطایف حیل دست به جمع آوری بزرگان و متفکرین خود می زدند تا برای استراتژی و تاکتیک های حکومت خویش راه های بهتر و کم هزینه تر پیدا کنند
در این سالهای بعد از جنگ جهانی دوم این اتاق فکر ها تحت نام اندیشکده و حتی اندیشکده راهبردی
در آمریکا اندیشکده رند یا اندیشکده بروکینز یا تحت نامهای اندیشکده استراتژیک مطالعات
اکنون در آمریکا هزاران نفر فکر می کنند و حقوق می گیرند تا طرح دهند کجا چکار کنیم بنفع آمریکا شود
کجا جنگ بومی بپا کنیم تا طرفداران ما پیروز شوند حتی کجا دخالت نظامی کنیم الی آخر
حتی عقب افتاده های سوسمار خوار اکنون دهها موسسه و اندیشکده مطالعات استراتژیک دارند
حالا در جمهوری اسلامی یک مرکز یا اندیشکده پیشرفته وجود ندارد هرچه هست خالی از متخصصین
استخوان سفت کرده مومن و متقی است یا از این دکترهای الکی مدرک گرفته که یک مقاله بدست خودش نوشته باشد ندارد اگر هم دارد تقلبی است
حالا نگاه کنید به رئیس اندیشکده بروکینز یکصد چهارده کتاب و 240 مقاله در کارنامه دارد
دیگر از این کشورهای عرب همسایه عقب تریم خودشان چنین دانشمندی ندارند دانشمندان غربی که استخدام کرده اند بعضی تا هفتاد کتاب و مقاله در کارنامه خود دارند
اصلا اکنون دیگر لوایح و پیشنهاد قوانین خام به مجالس مقننه کشور ها نمی رود مگر از طریق این اتاق های فکر از این اندیشکده های استراتژیک روی ان کامل کار می کنند چند تا دانشمند بعد به مجلس (شورای اسلامی) پیشنهاد می دهند
گذشت آن موقع که حسن علی بنا یا احمد بابا (راننده وانت) بر بزرگترین سمت قانون گذاری قرار بگیرد مگر قانون گذاشتن درست کردن آب دوغ خیار است که هر ننه من غریب براین و ان پست
می نشانیم ( از نوشتن این اسمهای کوچک منظور شخص خاصی ندارم فردا حرف حدیث درست نکنید)
چرا جمهوری اسلامی اتاق فکر اندیشکده استراتژیک ندارد
این سیستم به رهبری کمک بزرگی میتواند بکند ( توضیح اینکه این اتاق های فکر فقط اندیشه پخته شده خود را به مسئولین و مجالس قانون گذاری ارائه می دهند از خود هیچ اراده و قدرت اجرایی ندارند)
ما یاد گرفته ایم تقلبی هر چیز درست کنیم مانند پهلوان یالانچی پهلوان الی غیره
آنچه تحت همین نام که وابسته به نهاد ریاست جمهوری فعالیت می کند ظرفیت و جوابگوی
نیاز های جمهوری اسلامی ایران نیست باید سازمانی بزرگتر و تخصصی تر تحت نظارت رهبری
( فراتر از یک رئیس جمهور 4 یا هشت ساله ) برای کل نظام پایه ریزی شود
و نتیجه تحقیقات و بایدها و نبایدهای آن از طریق سه قوه پیگیری شود