برای ادامه حرکت انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران دیدیم که تغییر نگرش و تغییر رفتار امری لازم و اجتناب ناپذیر شده
از صدر اسلام تا کنون حکومت های بنی امیه و حتی بنی عباس شیوه تمرکز ثروت و قدرت در دستان حاکم قرار دادند و توجیح این مناسبات را هم علمای درباری به عهده گرفتند؟
لذا شاهدیم در برهه های تاریخی خلفا بنی امیه بر کوه های طلا و پول می نشستند و توزیع در آمد بر اساس نزدیکی به حکومت تعیین می شد.
لذا شاهد بودیم که همواره اکثریت مردم فقیر و وابستگان به حکومت از نان و نوایی برخوردار بودند
حتی حکومت های فعلی عربستان و امارات با وجود پیشرفت های تجاری و صنعتی از همین الگو پیروی می کند.
حتی قوانین به گونه ای تدوین می شوند تا درآمدها مختص حاکمان گردد.
لذا نگاهی به شرکت های تاکسی رانی در امارات گویایی همین تقسیم هستند
فقط شرکت های مجاز می توانند شرکت تاکسی رانی داشته باشند و این شرکت ها عرفا متعلق به شیخ یا وابستگان شیخ هستند
یک مسافر به محض آنکه درب تاکسی را باز کرد 7 تا 25 درهم ورودی باید برای شخص خود امارات دوبی شیخ محمد آل مکتوم پرداخت می کند .
اما اسلام شیعی این گونه حکومت هیچ گاه مورد تایید قرار نداد .
هر گاه به حکومت رسید یک تعادل در توزیع ثروت را به نمایش گذاشت بسیاری از حلال ها و حرام ها در شیعه برای همین نوشته شده بود اگرچه در اصل برای اسلام نوشته شده بود اما اهل امیه و اهل تسنن سعی کردند این قوانین به نفع خود تفسیر کنند.
در هر حال دیدیم که امروز اقتصاد ایران به گونه وحشت انگیزی تجمع ثروت در طبقه حاکم و بخصوص وابستگان دو جناح سیاسی کشور تجربه کرده است؟
مفهوم این تجمیع این است که از خاندان بنی امیه بدتر عمل کرده ایم
این تجمع ثروت باعث فقر مطلق بیش از 85 درصد جمعیت کشور شده است با نگاهی به پس اندازهای بانکی مشخص می شود بیش از 90 درصد سپرده ها متعلق به دونیم درصد خانواده های کشور است
لذا امروز با سطحی از تهدید روبرو هستیم که کل کیان جمهوری اسلامی ایران و کل کشور در معرض سقوط قرار داده.
این تهدید از داخل و از جانب کسانی است که معیشت آن ها نابود شده این تهدید خارج از مرز نیست.
اما سطح این تهدید بسیار بالا است در شورش دیماه 1396 کشور بیش از 900 شهر کشور شاهد تظاهرات و تجمیع بود حتی بیش از 36 هزار روستا هم در این نا آرامی ها دست داشتند؟
متاسفانه آرامش فعلی و مخفی کردن تهدیدات حاکمیت را از تلاش برای اصلاح باز داشته است؟
امروز کشور از بالاترین سطح تهدید و تشنج در سطح عمومی از نا امنی اقتصادی رنج می برد.
و دولت روحانی فکر می کند با تغییر یک تا دو وزیر می تواند اوضاع را کنترل کند؟
سطح تهدید و نا رضایتی عمومی به قدری بالا است که دشمن حساب ویژه ای برای آن باز کرده است.
کدام ارگان رسمی کشور سطح این تهدید را و قدرت آن را تخمین زده است؟
کدام یک توانسته اند یک تصویر روشن از اوضاع گزارش کنند هیچ یک؟
وزیر کشور تجمعات را در خواست های صنفی و گروهی ترجمه می کند؟
از گزارشات وزارت اطلاعات اطلاعی در دسترس نیست اما سخنان وزیر اطلاعات حاکی از این است که ایشان هم موضوع را جدی نگرفته اند.
این تهدیدات بالاتر از قوای دولت است حتی بالاتر قوای سه قوه است در واقع سه قوه خود متهم اصلی این اختلاس ها هستند؟
جو حاکم هم دولت و هم مجلس و هم قوه قضاییه را در به وجود آمدن این وخامت اوضاع اقتصادی دخیل می دانند.
پس سطح تهدید درجه یک است در تمام چهل سال گذشته هیچگاه انقلاب اینقدر مورد تهدید نبوده
حتی هنگام حمله آمریکا به طبس یا به هواپیمایی مسافر بری ایران در خلیج فارس یا آن روزی که قوای دشمن بعثی به 6 کیلومتری تصرف اهواز رسید.
سوال بعد اینست چقدر قدرت برای پشت سر گذاشتن این تهدید لازم است؟
مقصود از" قدرت" سطح مقام عمل کننده و قوای عمل کننده برای دفع این تهدید چقدر باید باشد؟
همانطور که اشاره شد نه دولت نه سه قوه کشور قادر به حل این مشکل و تهدید نیستند؟
چون خود عامل به وجود آمدن آن هستند.
و تازه تفکر و تخصص لازم و انگیزه کافی برای درک تهدید و دفع آن را ندارند؟
بعضی از عقلای کشور هشدار می دهند اما جو عمومی حاکمان در بی خبری بسر می برد.
همانطور که رژیم شاه قدرت تجزیه و تحلیل شورش های سال 1356 را نداشت امروز با همین قضیه در دولت مواجه هستیم؟
پس برخورد و حل مشکلات کشور بزرگتر از دولت و سه قوه است .
لذا قدرت لازم باید از بالاتر یعنی از طرف رهبری ایجاد اجرائی گردد.
اما رهبری برای انجام اینکار نیاز به پیش مقدمه ای دارد
این پیش مقدمه عبارت است از حمایت تمام مراجع از این اقدام است؟
حالا سوال من از مراجع عظام اینست آیا امروز اسلام بیشتر در خطر است یا روز 15 خرداد 1342
اگر امروز امام خمینی زنده بود
فریاد نمی کشید ای مراجع کجا هستید والله اسلام در خطر است من اتمام حجت می کنم ؟
امروز سطح تهدید اسلام شیعی بالاتر از 15 خرداد 1342 و تمام 150 سال گذشته است.
چون در آن روز ( روحانیت و حوزه علمیه ) در خطر بود
امروز اسلام در مقام اجراء در خطر است فردای شکست خواهند گفت اسلام نتوانست اقتصاد را درست کند همه مردم به فقر و بدبختی کشاند؟
اسلام بود که سه میلیون معتاد و 12 میلیون حاشیه نشین و فساد و فحشا درست کرد؟
این شکست بدتر و سخت تر از کشته شدن همه ما است خوب می گویند زور دشمن بیشتر بود همه شهید شدند
اما این شکست نکبت و نخوت برای اسلام به بار می آورد
این شکست فاجعه است در تاریخ سابقه ندارد جمعی بنام اسلام جهاد کنند و خونها بدهند بعد هم به خاطر اختلاس و زیاده خوری عده ای دیگر یک سابقه وخیم برای اسلام باقی بگذارند؟
امروز نه فقط سطح خطر و تهدید برای کشور در بالاترین درجه تهدید است
این سطح تهدید نه از خارج نه از آمریکا نه از تمام استکبار ( آمریکا اسرائیل عربستان امارات ) نیست
این تهدید داخلی نا کارآمدی و فساد داخلی است
بلکه برای اسلام برای تاریخ خونبار شیعه هم بالاترین سطح تهدید و تخریب وجود دارد؟
لذا لازم شرعی است تا تمام مراجع جمع شوند
و فریاد اصلاح و ترمیم اقتصاد کشور سر دهند؟
بدون پشتوانه روحانیت این مهم به سرانجام نمی رسد شکی در آن نیست؟
نه اینکه رهبری قدرت انجام این اصلاح نداشته باشد.
بلکه انگیزه و حمایت روحانیت و کل مردم کشور لازم است وگرنه سطح قدرت مورد نیاز ایجاد نخواهد شد.
اگر از تنهای رهبری به اجماع و اراده سیاسی لازم برسیم بزرگترین "قدرت " اصلاحی شیعه در تاریخ ایجاد کرده ایم
قدرتی برای بسط و توسعه اقتصاد کشور و تضمین "حیات" حکومت با تقسیم عادلانه امتیازات و ثروت.
این "قدرت " باید اختلاس کنندگان در هر سه قوه دستگیر کند محاکمه کند باید در تقسیم مزایا رعایت تساوی انجام دهد.
چرخ اقتصاد کشور از نزول خوری به تلاش و کوشش تغییر دهد.
باید بسرعت ترمیم خرابی ها و کاستی ها را انجام دهد
این "قدرت" باید خود آلوده نباشد باید با صداقت اقتصاد را همگانی کند
باید اقتصاد را در سطح عموم مردم گسترش دهد باید فقر ریشه کن کند؟
چنین قدرتی فقط از یک راهبرد علی (ع) گونه ساخته است.
بدون ایجاد و اعمال چنین قدرتی باید شاهد هزیمت قوا و خوبان کشور باشیم
