درست وقتی انقلاب ایران پیروز شد آمریکای ها رسما اعلام کردند
" آمریکا وجود دو ژاپن در آسیا تحمل نخواهد کرد "
این واقعیت و انتظاری (به حقی ) بود که دنیا پس از انقلاب از ایران انتظار داشت
مردمی سخت کوش که صبح زود بیدار میشوند و تا شب تلاش می کنند غیر از این هم نباید باشد
اما در عمل بلا فاصله نا آرامی ها در غرب (کردستان) جنوب ( خوزستان ) بعد هم شمال ( آمل)
و داستان جنگ تحمیلی هشت ساله و شورش مجاهدین خلق و..........
انقلاب را سخت تا سال 1367 پایان جنگ در گیر کرد پس از آن تا امروز سی سال و هشت دولت سر کار آمد همگی ادعای زیادی داشتند
اما امروز که به گذشته نگاه می کنیم هیچ کاری برای رشد و توسعه کشور انجام نشده که هیچ شرایط هم بسیار سخت تر شده است برای شروع
تمام وزرا سر کار آمد تحصیلات غربی داشتند اصلا نگرش ما باید در اینجا بسازیم وجود نداشت
این زمزمه ها فقط مخصوص دولت شهید رجایی بود بس
بعد از آن همه وزرا اقتصادی کشور (مادر خرج شده بودند برای تدارکات چی "رئیس جمهور") فکر تهیه مخارج دولت بودند لذا یک تحصیل کرده غربی فقط همانطور که درس خوانده بود می توانست عمل کند که کرد
همگی در مجموع فقط نفت فروختند و یا بازار نفت خوب نبود پشت درب اداره دارایی برای افزایش مالیات خوابیدند تا هزینه روبه افزایش کشور تامین کنند
آنروز 36 میلیون نان خور داشتیم امروز 80 میلیون + 3میلیون مهاجر عمدا" افغانی
آنروز با 6/5 میلیارد دولار عایدی نفت هم میشد کشور اداره کرد
امروز با افزایش جمعیت و افزایش بدنه دولت به سه برابر با حقوق های نجومی و هزینه ها بالا رفته
کمتر از 150 میلیارد عایدی نفت (گدایی ) خواهد بود
اما نه دولت برای توسعه برنامه داشت و نه مجلس بیشتر از در گیری های سیاسی کاری کرد
نتیجه ملت هم سرگردان تمام سرمایه ها هم یا هرز رفتند یا از کشور خارج شدند
کسی به ملت نگفت آقا باید دست روی زانوی خودت بگذاری بلند شوی
ما یاد نگرفتیم تا خود مان تولید نکنیم رشدی در کار نیست با دلال بازی زمین گران کردیم خوردیم با دلال بازی حنس از خارج کردیم دست به دست کردیم روی اش سود ها نجومی کشیدیم خوردیم
بعد از برجام هم مکرر در گوش ملت خواندند سرمایه گذاری خارجی
هیچ خارجی برای کارگری که در روز هفت دقیقه کار می کند
و دولتی که 25% درصد مالیات تولید می خواهد بگیرد و ده درصد مالیات ارزش افزوده شهرداری که طی چند سال 170 برابر عوارض تابلو کسب و غیره اضافه کند و از همه بدتر کارمندان فاسد پول نخواهد آورد
مگر در زیر قضیه یک ساخت باخت باشد
پس سرمایه خارجی هم در کار نخواهد بود
قیمت نفت هم افزایش پیدا نخواهد کرد آمریکا روزی ده میلیون بشکه استخراج داخلی اش را (از لایه های سنگی متورق افزایش داده به همین نسبت از واردات کاسته است
دولت هم حی حرف می زند چنان خواهیم کرد چنان خواهد شد هیچ خبری نیست
باید رفت خاکهای مزار سرداران شهید جنگ را کنار زد و گفت شما چکار گردید که شد
اگر امثال شهید تهرانی مقدم می رفتند درب هر کشور خارج التماس می کردند آیا به ما تکنولوژی ساخت نحوه تولید نحوه شلیک موشک می دادند به خدا نه؟
اگر دست روی دست می گذاشتند آمروز چه وضعی داشتیم مانند زمان صدام حسین باید می رفتیم
این کشور آن کشور بقول آقای ظریف حتی یک کشور حاضر نمی شد حتی یک موشک به ما بدهد
امروز هم همین داستان است قرن آینده به کسی نان مجانی نخواهند داد
هر ملتی که کار کرد نان از قبل مغز و بازوی خویش می خورد و گر نه هیچ ؟
صد سال آینده برای ایران شش هزار ساله بسیار حیاتی است
سرزمینی خشک آب و نفت و سرمایه های انسانی و مالی اش از بین رفته است
( شش میلیون ایرانی متخصص با سرمایه ظرف چهل سال گذشته از کشور خارج شده اند)
تمام آنچه بنام رشد و توسعه در سی سال گذشته تبلیغ شده و میشود در واقع هیچ است
ما مانند زمان صفویه و قاجار فرش و خشکبار صادر می کنیم به مفت
فروشنده مواد خام (معدن و نفت) هستیم به قیمت بسیار پایین
نیروی انسانی تحصیل کرده را مجانی به آمریکا و اروپا صادر می کنیم
یک پاکستانی یا مصری یا هندی در خارج کشور کار می کند سالانه مقدار زیادی ارز به کشورش می فرستد اما ایرانی وقتی در خارج مستقر شد تمام بندهای فامیلی و حتی پدر مادری قطع می کند
روزگار ما در صورت عدم تغییرات (سریع و انقلابی ) بسیار بدتر خواهد شد
من یک توصیه ای به مسئولین کشور دارم حداقل راه را برای مردم باز کنید
یک منطقه فرض کنید می خواهید بدهید دست خارجی ها
بدهید دست ایرانی ها بگویید هیچ چیزی برای 30 سال آینده از شما نمی خواهیم نه مالیات نه عوارض نه ........... بروید آن منطقه را آباد کنید