تلاش غرب ( آمریکا ) برای مقابله با پیشرفت و قدرت روز افزون ایران پس از تحریمهای گسترده و داستان پیچیده برجام نشان از ترس شدید آمریکا از تفکرات اسلامی ( شیعی ) و مطرح شدن آن در سطح خاورمیانه و جهان دارد.
آنچه ترامپ مجددا" به بازگشت سریال تحریم ها وادار کرد ترس از یک ایران مقتدر و پیشرفته با توان اقتصادی بالا بود و هست.
در واقع یکی از سر سخت ترین مخالفان اصلاحات اقتصادی در ایران همان آمریکا است؟
آمریکا یک سریال دنباله دار برای وابسته نگه داشتن کشورهای مورد نظر در 50 سال گذشته دنبال کرده است
زمانی که مصر برای کانال سوئز اقدام کرد با لطایف الحیل این کشور تولید کننده بزرگ غله را به سمتی کشاند ( با کمک کشاورزی حتی) در زمان انور سادات نیاز به گندم این کشور به پانزده روز رسید و
زمانی که اوج تظاهرت در قاهره بود سفیر امریکا صریح اعلام کرد چنین کشوری مطلوب ما است که در مقابل غذا ( گندم ) فقط مدت کوتاهی دوام بیاورد.
یا در جریان کوبا و آمریکایی جنوبی همینطور همواره سیاست واشینگتن حمایت از وابستگی اقتصادی و ادامه فقر (تک محصولی) بوده و هست
نگاهی به حمله به یمن و ویتنام هم ادامه همین سیاست بوده و هست.
امروز کشور ما پس از 150 سال تلاش توانسته است یک استقلال سیاسی صد در صدی بدست بیاورد آما در استقلال اقتصادی خیر ؟
یک خیانت تاریخی در کشور ما نگذاشته است این سنگر استقلال اقتصادی فتح شود؟
در واقع ما پس از جنگ فرصت طلایی برای اصلاح و تعمیر این سنگر در اختیار داشتیم که بر باد رفت
در جریان افزایش چشمگیر قیمت نفت تا 150 دلار در هر بشکه باز بسیار فرصت عالی در دستان ملت قرار گرفت که آن هم در آتش حماقت ( دولت احمدی نژاد ) سوخت؟
اکنون این سنگر نیمه مخروبه باقی مانده است؟
اکنون این غرب و آمریکا است که تشخیص داده از این سنگر می تواند وارد حصار جمهوری اسلامی شده و تلاش 150 ساله را بشکست بکشاند.
آری تشخیص بازگشت این تحریم ها بوسیله آمریکا بخاطر ضعف و شکننده بودن این سنگر است.
آمریکا اطمینان دارد در جنگ نظامی با ایران پیروز میدان نخواهد بود
چون این سنگر بخوبی پوشش داده شده است سربازان خط مقدم شجاعانه و شبانه روزی به پاسداری از آن مشغول هستند
فرمانده هان و افسران جنگ بخوبی آموزش دیده اند سلاحهای کارآمد و کافی وجود دارد.
انگیزه دفاع و تعداد بالای نیروهای عمل کننده حتی فکر تجاوز و درگیری در ذهن دشمن کشته است.
اما در جبهه اقتصادی فرمانده هان خواب هستند اصلا" فرمانده قابلی وجود ندارد به کار گمارده نشده است
سنگر بندی نشده و کیسه های شن در کار نیست ( واردات آزاد و قاچاق بیداد می کند)
سربازان خط مقدم فرسوده ( واحد های تولیدی) و بدون پشتیبان به امان خدا رها شده اند
راحت می شود وارد شد اصلا درگیری نیاز ندارد چند تیر هوایی کار تمام خواهد کرد
در این سنگر ( دولتی ها منتظر چند سکه ناقابل هستند تا اجازه دهند هر کسی داخل شود)
هیچ مرز و خط قرمز وجود ندارد هیچ خط مشی و تلاش به چشم نمی خورد؟
پس انتخاب دشمن از خرابی ماست.
- ۹۶/۰۶/۰۶