اگر کل جمهوری اسلامی ایران یک بدن ( انسانی ) بدانیم در واقع دچار یک فلج فکری ( حرکتی ) هستیم
ببینید یک حشره موذی مانند کک دارد انگشت پای جمهوری اسلامی می خورد ( خون میمکد)
جمهوری اسلامی دارد درد حس میکند حتی نگاه کرده حشره را می بیند از زمان درد و گزش پا مدتها می گذرد اما
هیچ عکس العملی دیده نمی شود. فرض کنیم عده ای مشغول قاچاق خاک جزیره هرمز به کشور های
جنوب خلیج فارس هستند
مسئولین محلی استانی حتی مرکزی نظاره گر هستند حتی میدانند این کار غیر قانونی است ؟
اما مدتها می گذرد هیچ تصمیم و حرکتی برای جلوگیری از این کار انجام نمی شود
یک نوع فلج فکری ( تصمیم گیری ) فلج حرکتی اقدام برای توقف کار فلج سلسله مراتب بدین شکل که باید گزارش این قاچاق از طریق مسئولین محلی به بالا گزارش و بلافاصله دستورات لازم از بالا به منطقه در گیر ارسال و اقدام شود
اما در عمل این کار ساده اداری چنان دیر و آهسته انجام می گیرد که گویی کار انجام نشده و گاهی زمانی نتیجه حاصل می شود که کار تمام شده
یعنی غارت قاچاق و غیره پایان یافته است؟
این یک فلج فکری تمام است فلج حکومتی فلج مسئولین فلج سیستم فلج جمهوری اسلامی است
این یک مسئله سیاسی نیست یک بررسی ساده واکنش حکومت به معضلات کشور است؟
اگر یک شخص یا شرکت یا سازمان یا حکومت نتواند به موقع و به جا نسبت به حوادث و مخاطرات عکس العمل نشان دهد.
حتما دچار مشکلات خواهد شد بدون برو برگرد با حیات خود بازی کرده
شاید این آفت باعث از بین رفتن رشته حیات گردد ( در هر سطحی)
اگر این گزش پا بر اثر نیش عقرب یا مار باشد چی؟
ما شاهد هستیم در بسیاری از مشکلات کشوری یا اثری از واکنش نیست یا اگر هست بسیار دیر و غیر مثمر و نا کافی بوده
تازه تنها مشکلات از عدم واکنش نیست راه حل ها هم بسیار ناشیانه و غیر کارآمد هستند؟
بقول یک کارشناس ما که در عمرمان غیر از حکومت شاهنشاهی الگوی دیگری نداشتیم
لذا تمام راه حل های ما هم طاغوتی است این در مورد مدیران از وزیر به پایین مصداق کامل دارد
در اقتصاد هم اوضاع وحشتناک تر است چون اصلا زمان شاه هم اقتصادی نداشتیم؟
- ۹۶/۰۶/۱۴