پس از بحران در دو شرکت آذر آب و هپکو و تزریق دولتی وام به این دو شرکت آقایان فکر کردند مسئله
تمام شد این دو شرکت هر دو با سفارشات دولتی ارتزاق می کردند؟
زمانی دولت بیش از هشتاد درصد اقتصاد ایران در دست داشت اکنون نه فقط در ایران بلکه در تمام دنیا اقتصاد دولتی برچیده شده است؟
شرکت آذر آب بزرگترین سازنده مصنوعات فلزی از قبیل مخازن بزرگ بویلر های صنعتی و غیره بوده است بیش از نود درصد سفارشات توسط دولت یا شرکت های دولتی به این شرکت داده می شد
حالا که دولت هیچ بودجه عمرانی و گسترش ندارد این شرکت بدون مشتری مانده است
شرکت هپکو هم بزرگترین مونتاژ کننده ماشینهای راه سازی بوده ( اصولا شرکتهای بزرگ و دولتی ایران حول و محور مونتاژ شکل گرفته اند نه حول تولید در واقع هپکو سازنده کامل هیچ ماشینی نیست)
حالا هم هیچ سفارش دولتی و غیره ندارد فقط مونتاژ هم نتوانست این شرکت سر پا نگه دارد؟
حالا این دو شرکت پا گرفتند برای یک یا دوسال با وام بعد چی؟
اصلا" کل اقتصاد شرکت های تولیدی به گل نشسته است همگی زمین گیر شده اند
در واقع آنچه هشتاد در صد اقتصاد ایران حول دولت و سفارشهای دولتی شکل گرفته بود از بین رفته است
حالا باید دولت به این شکست اقتصاد دولتی اعتراف کند؟
و برای یک اقتصاد با محور بخش خصوصی برنامه ریزی کند راه را باز کند ؟
مسیر آماده کند؟
اما نه کارکنان دولت نه وزیران این شکست قبول ندارند؟
مسیر آماده نمی کنند؟
دارند همه را با خود به ته چاه می کشند
سعی می کنند با فروش نفت با برگه ارواق قرضه با وام داخلی با مالیات ( مالیات مضاعف ) با استقراض خارجی با هر قیمتی به روال گذشته ادامه دهند؟
مفهوم این حرکت اینست که کل اقتصاد دارند با خود به ته چاه می کشند؟
دولت که از تامین هزینه خود عاجز است؟
فشار به بخش خصوصی برای تحمیل هزینه ها به بخش خصوصی ضعیف نتیجه ای جز از بین رفتن بخش خصوصی ندارد؟
بخش خصوصی اگر در این فشار سنگین هزینه ها و نبود گردش مالی بتواند خود را سر پا نگه دارد
خیلی هنر کرده ؟
اما دولت در اندیشه دریافت های آنچنانی مالیات و رونق خودش دارد همه چیز را از بین می برد؟
بانکها قربانیان اول هستند قربانیان دوم شرکتهای غیر دولتی و بعد هم واحدهای صنفی آخرین قربانیان این سیاست هستند؟
بزودی با فشار دولت عدم گردش موثر مالی در بازار با موج های تورم رکود وحشتناک روبرو خواهیم شد با وسعت های غیر قابل باور؟ خیلی بزرگ تر و بدتر از آنچه تا کنون بوده است؟
تنها یک چاره کار وجود دارد اعتراف به شکست سیاستهای قبلی و تغییر عمده و به موقع ؟
هر گونه لجبازی و ادامه وضعیت کنونی بحران را وسیعتر و حل آنرا مشکل تر خواهد کرد؟
این بزرگترین نهی از منکر و بزرگترین امر به معروف است ؟
اکنون که این سطور می نویسم شب تاسوعا است به بزرگترین آمر به معروف و نهی کننده از منکر تاریخ ( امام حسین ع ) تاسی می کنیم شاید آقایان به خود آیند؟
- ۹۶/۰۷/۰۷