طبق آخرین تعاریف فقر گسترده نتیجه فساد است
زیرا فساد از بین برنده تساوی که یکی از هنجارهای دموکراسی است.
یا به قول بانک جهانی فساد مالی سوءاستفاده از قدرت و اختیارات دولت به منظور تامین منافع شخصی است
گاهی فساد آنچنان در یک واحد دولتی رشد می کند که تمام بودجه تخصیص یافته برای توزیع را می بلعد
در واقع اول باز دهی سازمان مذکور صفر می شود
یعنی قادر به دادن هیچ خدماتی نیست
شما فکر کنید یک وزارتخانه با حدود یکصد هزار پرسنل و یک بیستم بودجه کل کشور بیش از دوازده سال
است هیچ بازدهی و خدماتی نداشته است
یعنی با 18 هزار میلیارد تومان بودجه سالانه ( 4/5 میلیارد دلار ) یا 54 میلیارد دلار معادل در آمد فعلی کشور هیچ فایده نداشته هیچ کار کردی نداشته
بودجه را بلعیده با خصوصی کردن اقتصاد مخالفت کرده مدیریت واحدهای شرکتی در مشت خودش نگه داشته برای فساد بیشتر
حالا هم طلب کار است ( اینقدر تلاش کردیم امکانات می خواهیم )
وجه بارز این فساد اینست که افراد سالم از خود ترد میکند
سالم ها یا باید گوشه گیری کنند یا بر کنار شوند یا در بایکوت قرار گیرند یا الزامی بازنشسته شوند
این بارز ترین نشانه فساد است
حالا بماند چقدر بخش خصوصی سرکیسه کرده به بهانه توزیع امکانات و وام حجم عظیمی هم فساد در سطح جامعه بروز داده که نتیجه ان بی اعتمادی به دولت شده است
خوب این سازمان به چه دردی می خورد؟
چه دردی درمان می کند غیر از اینکه مریضی فساد مانند سرطان به سطح جامعه تسری می دهد
در مرحله دوم مرض سرطان به جامعه سرازیر می کند
باعث عواقب ذیل می شود
1- باعث ایجاد فقر و نابرابر ی می شود
2- باعث از بین رفتن رشد اقتصادی می گردد
3-باعث فساد اخلاقی جرم و جنایت طلاق و..... می شود
4-باعث فرار مغزها می گردد
5- باعث خروج سرمایه از کشور می گردد
6-باعث عقب ماندگی کشور میشود
7- در نهایت باعث از بین رفتن مشروعیت نظام سیاسی کشور می شود
8- در خاتمه منجر به فروپاشی سیستم می گردد.
اینها تعاریف و نتایج من نیست تمامی نتایج تحقیق بانک جهانی و موسسات تحقیقات جهانی سازمان ملل است
خوب با این سازمان دولتی سرطان گرفته اقتصاد کشور را می شود درمان کرد؟
- ۹۶/۰۵/۲۸