قدرت جمهوری اسلامی ایران پس از انقلاب و پایان جنگ بنا به عللی شدیدا افزایش پیدا کرد.
این افزایش "قدرت" ناشی از خواست آمریکا یا استکبار جهانی نبود بلکه دقیقا خلاف در خواست استکبار بود.
این افزایش چنان کفه ترازو در خاورمیانه را به نفع ایران جابجا کرد که موجب هراس دشمنان شد؟
لذا در صدد مقابله با آن دست به هر کاری زدند
اولین تنش ها بعد از انقلاب سال 1357 ایران کفه گروه طرفداران غرب را به چالش کشید.
به گونه باور نکردنی استکبار با تشویق صدام سعی کرد این حرکت در نطفه خفه کند.
اما موفق نشد دومین تلاش برای سرکوب عدم همکاری اقتصادی نادیده گرفتن بود سالهای پس از جنگ ایران و عراق سومین تلاش در تهدید منافع با تحریم های گسترده در زمان ریگان رقم خورد چهارمین تلاش در سرکوب شدید سوریه و حمله به حزب الله لبنان بود
پنجمین حمله ظهور داعش (پدر آمریکایی و مادر وهابی سعودی ) با تقویت شدید و پشتیبانی عملیاتی
و تسلیحاتی به وسعت دو برابر جنگ ایران عراق و در گیری چند ساله که با سرکوب شدید لشگر های چند ملیتی جبهه مقاومت به فرماندهی سر لشگر سلیمانی مواجه و نابود شد
این حمله داعش از لحاظ عملیاتی و پشتیبانی بزرگترین عملیات نظامی پس از جنگ جهانی دوم بود بخصوص با توجه به وسعت میدان درگیری و تدارکات 35 هزار کامیون نظامی فقط از راه ترکیه و همین تعداد از طرف عربستان و رژیم صهیونیستی و کمک اطلاعاتی و مالی اروپا به وقوع پیوست برای خفه کردن ایران و جبهه مقاومت.
ابعاد این این عملیات و شدت همکاری استکبار یکی از بزرگترین رازهای تاریخ ده سال اخیر است
اما همگی این تلاش ها شکست خورد.
و ایران همچنان مشغول افزایش "قدرت" باقی ماند.
لذا استکبار با رصد اطلاعاتی وسیع این بار حمله خود را برای درهم شکستن "قدرت " ایران از جناح اقتصاد شروع کرده است.
این تلاش تازه بسیار سهمگین تر از پنج تهاجم قبلی است .
اما دولت جمهوری اسلامی ایران بخصوص آقای روحانی نتوانست از ابتدا وسعت حمله را پیش بینی و دفاع لازم انجام دهد.
تازه بعضی از آقایان از خواب گران خیز گرفتن اما داستان سهمگین تر از توان نظری و فکری دولت دولت روحانی است ؟
دولت روحانی یک سری تکنوکرات در غرب تحصیل کرده از مدیران اسبق دولت هاشمی رفسنجانی است که نوعا مسن محافظه کار ثروتمند و عافیت طلب هستند .
این آرایش ملت را در تنگنا شدید خواهد گذاشت ( اینان نه به لحاظ عملیاتی و نه به لحاظ فکری قادر به مقابله با این هجوم نیستند.
برای بررسی بیشتر مسئله نگاهی به عوامل تشکیل دهنده قدرت بیندازیم .
اصولا "قدرت" یک کشور تشکیل شده از (حجم و اقتصاد و قدرت نظامی)
حجم کشور منظور وسعت سرزمین نیروی انسانی و باورهای اعتقادی است یکی از عناصر تشکیل دهنده مولفه قدرت ایران است این مولفه اگرچه تلاش برای تجزیه و کوچ نیروی انسانی آن صورت گرفت اما در کوتاه مدت غیر قابل تغییر و غیر قابل خدشه است.
دومین مولفه اقتصاد کشور است در واقع قدرت اقتصادی یک کشور که با اختصار GDP نمایش داده می شود که برای ایران حدود چهارصد میلیارد دلار تخمین زده می شود.
این مولفه در ایران وابسته به صادرات نفت است و بسیار تبعیض آمیز بین استانهای کشور تقسیم شده و متاسفانه بیش از شصت میلیون از جمعیت کشور در آن بی نصیب هستند و مولفه ضعیف قدرت ایران همین اقتصاد تشکیل می دهد که راجع به آن صحبت خواهیم کرد.
سومین مولفه قدرت نظامی است این مولفه از ابتدا بسیار مورد هجوم قرار گرفت حتی از روز اول انقلاب مورد حملات مکرر قرار گرفت اما امروز یکی از چند قدرت برتر جهانی است بدون شک قدرتی روز افزون که مرحله دفاع را پشت سر گذاشته امروز به قدرت بازدارندگی عظیمی دسترسی پیدا کرده است.
این قدرت قادر است با بزرگترین ارتش دنیا درگیر و جنگی تمام عیار به پیش ببرد حتی قادر است بازنده نباشد.
این نکته ایست که آمریکا هم بدان پی برده است لذا امروز تهدید به جنگ در ضعیف ترین حالت و ناممکن قرار دارد.
اما بحث ما قسمت دوم مولفه قدرت ایران یعنی اقتصاد که امروز به سنگین ترین وجهی مورد هجوم قرار گرفته برای در هم شکستن "قدرت " جمهوری اسلامی ایران.
اما برخورد ما در این هجوم ناشیانه و نابخردانه بوده است .
در واقع تلاش برای خدشه به جمهوری اسلامی ایران به نتیجه نمی رسد الا به اشتباه ما در اقتصاد؟
که متاسفانه سلسله اشتباهات دولت همچنان ادامه دارد؟
چاره کار اینست که ما از دنیای خارج امیدمان را قطع کنیم همین کاری که اول انقلاب برای تهیه سلاح دفاعی کردیم
هرچه که باید اقتصاد ایران درست کند تکمیل کند در چارچوب همین داخل کشور وجود دارد.
نه بانک جهانی نه چین نه روسیه نه اروپا قادرند نه این کار را خواهند کرد.
این باور قلبی است که ما را نجات می دهد.
وگرنه کاسه گدایی و التماس غیر از جری کردن دشمن اکنون ثمری ندارد.
در بطن قضیه هر کدام از موارد بالا خود منتظر استفاده از ما هستند نه کمک مطلق ؟
لذا یک اقتصاد درونگرا و حداکثر صادرات به همسایگان هم فکر پایان احتیاجات ایران است.
تمام فشار خارجی اگر اقتصاد داخلی شکوفا داشته باشیم به فرصت عظیم بازیابی اقتصاد داخلی ما منجر خواهد شد.
به این شکل استفاده از ظرفیت تمام سرزمین مردمان و سرمایه های داخلی و نیروی انسانی نابغه کشور ؟
صدور اجازه بهره برداری تولید از تمام کشور به شکلی که که هیچ تکه از سرزمین ما خالی از تلاش و کوشش نباشد . صدور مجوز برای کشاورزی دامداری مرغداری کارخانه مرتع کاری با سرعت هرچه تمام تر.
دوم استخدام سالانه ده هزار نابغه دانشگاه ها به جای استخدام 38 هزار لمپن قوم خویش دار پارتی دار بوسیله دولت.
سوم تغییرات سریع در مالیات از متمرکز به مالیات عمومی یک درصد از هر تراکنش برای تامین کسری بودجه دولت.
نگاه به ظرفیت داخلی و خروج از بن بست فکری دولت گام آخر برای تضمین "قدرت " ایران است.
- ۹۸/۰۲/۲۳