شب گذشته آقای روحانی در بین دو رئیس قوه مقننه و مجلس حاضر شد و گام سوم ایران اعلام کرد سقف تحقیقات انرژی اتمی فراتر از برجام قرار داد.
این گام هم مانند دو گام قبلی اروپا و آمریکا را به سر سفره قرارداد برجام نخواهد نشاند؟
اروپا و آمریکا یک خط مشترک قرمز دارند یا خروج کامل ایران از برجام؟ یا تسلیم ایران به هر شرایطی که آنان روی کاغذ بنویسند.
به طبع منش روحانی این دو گام را نمی پذیرد شاید یک روز روحانی مجبور به پذیرش یکی از این دو حالت شود؟
اما اکنون دولت روحانی دارد با زمان بازی می کند زمانی که برای دولت او حکم آفتاب لب بوم دارد ( در حال غروب است)
اعلام این گام های چند متری نفعی برای مردم ایران ندارد غرب را هم وا دار به پذیرش شرایط ایران نخواهد کرد.
فقط یک شصت روز دیگر به آمریکا فرصت خواهد داد که طناب تحریم را محکم تر کند.
شصت روز دیگر هم ملت را بلاتکلیف خواهد کرد نتیجه هم مشخص است هیچ تغییری در وضعیت موجود نخواهیم داشت .
کماکان قدرت اقتصادی کشور رو به تحلیل خواهد رفت روحانی هم هیچ برنامه ای برای جلوگیری از این تحلیل نخواهد داشت.
تحلیل رفتن قدرت اقتصادی کشور منجر به فقر بیشتر و کوچک تر شدن کیک اقتصادی کشور خواهد شد و فرار سرمایه را دامن خواهد زد و کشور را در تنگنای فقر کمبود منابع و در نهایت در معرض شورش و در گیری داخلی قرار خواهد داد و شدیدا تضعیف خواهد کرد و مشروعیت نظام بیش از بیش زیر سوال خواهد برد هم در صحنه داخلی هم در صحنه بین المللی کشور ضعیف صدمه پذیر و حتی مطیع خواهد کرد.
برای بازگرداندن آمریکا به برجام فقط دو راه وجود دارد .
1-یا کل بازرسان سازمان انرژی اتمی را اخراج کنید و دوربین های نظارتی را خاموش کنید؟
2-یا بازدارندگی اقتصادی را ایجاد کنیم ؟
راه اول راهی است هزینه بر و حساسیت برانگیز تمام کشورهای دنیا را حساس خواهد کرد و در مقابل ایران قرار خواهد داد.
شاید یک روزی روحانی مجبور شود این مسیر در پیش گیرد. ( یا جانشین روحانی )
مقصود از مجبور شدن الزامات سیاسی روانی و فشار افکار عمومی است
شاید هم مجلس آینده قدرت مانور بیشتری داشته باشد و چنین تصمیمی اتخاذ کند ( هیچ بعید نیست چون قبل از انتخابات من پیش بینی شکست کامل دو جناح سیاسی کشور در انتخابات دارم به احتمال زیاد مجلس آینده جوانان جدیدی را به مجلس بکشاند.جوانانی تندرو و به اصطلاح غربی ها .)
باید قبل از آنکه مجبور شویم چنین رویه ای انتخاب کنیم بهتر است روی راه دوم کار کنیم.
اما راه دوم چگونه می تواند آمریکا را به برجام و حتی بدتر از برجام راضی کند؟
ما در بحث نیروی نظامی کشور به یک بازدارندگی کاملی رسیده ایم که دشمن قادر به نابودی آن از راه قهریه ندارد.
چرخه تولید سلاح بومی چرخه آموزش انسانی بومی چرخه باز تولید ابزار دفاعی جدید با دانش ایرانی دشمن به کلی از دست یابی به پیروزی در این مسیر نا امید کرده است .
فشاری که آمریکا با همراهی ضمنی اروپا و همراهی کج دار و مریض دیگر بازیگران امروز بر اقتصاد ایران می آورد به امید این است
که مطمئن است سوخت قدرت اقتصادی ایران در حال اتمام است لذا منتظر از کار افتادن این سیستم اقتصادی مریض نشسته است؟
درست مانند کرکسی که بوی مرگ را حس کرده باشد بالای سر مجروح مردنی در آرامش در حال پرواز گلایدری است.
تا مرگ کامل یا بی جان شدن را لمس کرده و حتی قبل از مرگ با کرکس های دیگر حمله را شروع کند.
این عین حقیقت است آمریکا هرگز گلوی گرفته جمهوری اسلامی ایران رها نخواهد کرد.
تا یکی از دو وجه بالا اتفاق بیفتد یا ایران عکس العمل ناشیانه و اجباری انجام دهد و همه را به اردوگاه آمریکا بکشاند؟
یا خودش با فشار داخلی از پای در آید بعد با یک حمله مختصر کار را تمام کند ( نیازی نیست این حمله نظامی باشد در قالب یک برجام 2 و یا 3 پروژه تسلیم را تمام کند.
اما اگر ایران یک اصلاحات اقتصادی سریع و انقلابی انجام دهد حتی ظرف همین دو ماه بتواند به باز دارندگی اقتصادی دست یابد.
آمریکا سریعا عکس العمل نشان خواهد داد .
در زمان اوباما یکی از عوامل اصلی امضاء قرارداد با ایران همین موضوع بود آنان به چشم دیدند که چارچوب تحریم ها دارد فرو می ریزد.
اگر ایران توانسته بود از طریق قرار دادهای عظیم با چین هند و حتی روسیه یک فرو ریزی کوچک هم در تحریم ها ایجاد کند تا کنون کار تمام شده بود .
اگرچه بدون این قرار دادهای عظیم ایران از طریق بسیج عمومی سرمایه های داخلی و بسیج نیروهای داخلی ( تحصیل کرده های داخلی )
تولید کامل نیازهای حیاتی کشور و اتخاذ یک سیستم نازل و همگانی مالیاتی می تواند ورق تحریم را برگرداند.
می توان پنج تا ده میلیون نفر را به سر کار برد. هزینه دولت را به شدت صرفه جویی کند.
این نیاز به تشویق همراهی و حتی راه باز کردن سیستم دولتی دارد چون خود این سیستم دولتی ناقص و نا کارآمد است.
این ماشین بوروکراسی آنان ساخته اند ( سیستم اداری ایران یک سیستم ناقص قدیمی و دست پخت آمریکا است)
آنان می دانند این سیستم عظیم اکنون فقط با پول نفت می تواند کار کند بدون نفت مرگ آن حتمی است ایران را دچار چرخه شورش درگیری و عقب ماندگی خواهد کرد.
سوخت این سیستم عظیم در حال اتمام است لذا آمریکا در موقعیت کنونی هرگز عقب نخواهد نشست .
روحانی و دولت ایران دو راه دارد یا درگیری با غرب را با خروج از برجام ورق بزند .
یا با اتخاذ تصمیمات انقلابی سریعا وضع اقتصاد را با دانش بومی و نیروی داخلی اصلاح کند .
به محض اینکه آمریکا احساس کند ایران می تواند وضع را در اقتصاد دگرگون کند بر سر برجام توافق خواهد کرد .
در واقع ما یک راه بیشتر نداریم فقط راه جهاد اقتصادی پیش رو است.
راه های دیگر درگیری جنگ خارجی و جنگ داخلی است .
کدام عاقلی غیر از این راه را در چنته دارد روی میز بگذارد.
همه بازی با الفاظ قشنگ است یا مرگ است یا کار کوشش و زدودن فساد راه دیگری نیست؟
روحانی و هر رئیس جمهور دیگری غیر از این دو راه راه دیگری ندارد.
- ۹۸/۰۶/۱۴