لازم است امروز مروری کنیم بر تحریم سنگین و همه جانبه ای که بر ایران تحمیل شده است؟
با وجودی که آمریکا و اروپا تلاش دارند اینجوری القاء کنند این تحریم ها یک جانبه از طرف آمریکا اجراء می شود.
اما در واقعیت این تحریم کامل نفتی یک تحریم همه جانبه است بر علیه ایران از طرف کل کشورهای خریدار نفت ایران و همکاری کامل کشورهای نفت خیز خلیج فارس برای به زانو در آوردن ایران.
این یک همکاری کامل است اروپا از خرید نفت ایران خودداری می کند هند و ژاپن کره جنوبی هم در این قضییه شراکت کامل دارند .
کسر نفت بازار هم توسط عربستان کویت امارات جبران شده بازار را تحت کنترل و تقیسم خویش در آورده اند؟
بدون همکاری گسترده کشورهای دنیا اینگونه تحریم ها امکان پذیر نبود؟
اگرچه اروپا بهانه می کند قوانین فرا مرزی آمریکا را و توجیح غیر منطقی بخش خصصوصی خود عمل می کند؟
اما نفت یک کالا استراتژیک است و دولت ها نقش اساسی دارند در تهیه و تصفیه آن دارند.
اگر چه هژمونی آمریکا در اقتصاد و جریمه های کلان بطور طبیعی هر کشوری را وادار به تبعیت می کند.
اما فرو ریختن این دیوار دفاعی تحریم بسیار سخت و مشکل است مگر در تقسیم بندی بلوک جهانی یک تغییر دیگری رخ دهد یا ما در سر میز مذاکره هر چه دشمن می گوید قبول کنیم.
شرط اصلی دشمن هم تسلیم است ؟
اکنون با تروز سردار سلیمانی زمینه این تغییر در مناسبات جهانی فراهم شده است.
از یک سمت الزام و اراده ایران بر انتقام سخت از سوی دیگر تزلزل در آرایش جهانی تحریم ایران؟
آرایش جهانی تحریم ایران از چند قدرت سخت یک ارتش آمریکا دو همکاری اروپا سه قوانین سازمان ملل متحد تحت عنوان شورای امنیت و سکوت بازیگران دیگر تشکیل شده .
بازیگران دیگر کشورهای مانند ژاپن هند و کره جنوبی حتی روسیه و چین تشکیل شده؟
اگرچه دو کشور چین و روسیه مدعی عدم همراهی هستند اما در یک پروسه زمانی با این قدرت تحریم سازکار و راضی کنار آمدند.
روسیه از تحریم نفتی ایران سود سرشاری خواهد برد.
چین هم از مزیت همیشگی برای چانه زنی خرید نفت ارزانتر همکاری بیشتر با اعراب خلیج فارس بهره مند شده و سعی می کند برای ایران با آمریکا در گیر نشود.
البته چین انگیزه های دیگری هم دارد چین از نزدیکی بیشتر و همکاری با ایران خودداری می کند ؟
سعی می کند یک فاصله نه چندان دور و نه چندان نزدیک نگهه دارد.
فرو ریختن دیوار تحریم با عوارض بستن در تنگه هرمز امکان دارد؟
چون تنگه هرمز گذرگاه جهانی سوخت است و کذرگاه جهانی تولیدات کشورهای بزرگ و صنعتی از یک سمت موتور گردش مالی شرکت های بزرگ ژاپنی اروپایی چینی و کره ای با سوخت از این مکان تامین می شود.
از سمت دیگر تولیدات این این شرکتها عازم خلیج فارس می شود حتی تولیداتی که در افریقا و جهان عرب مشتری دارد از طریق تنگه هرمز تامین می شود.
به علت امکانات مالی که در دوبی و کشور های عربی فراهم شده تجار ضعیف افریقایی و یا کشورهای فقیر عربی کالا های خود را از این طریق با واسطه تهیه می کنند.
لذا تمام افریقا و اعراب هم به خلیج فارس محتاج هستند.
حتی کشورهای آسیای میانه و عراق پاکستان و هند هم کم و بیش از کردیت و تسهیلات و ورود کالا از خلیج فارس استفاده می کنند وابسته هستند .
پس مبنای قدرت اقتصادی غرب خلیج فارس است و غایت فروش تولیدی هم خلیج فارس است؟
این موازنه خرید و فروش با بستن تنگه هرمز یا کسب عوارض عبور به هم خواهد خورد.
اگر ایران دو سال پیش این تنگه هرمز بسته بود احتمال بروز جنگ به قول آقایان تکنوکرات دولت خاتمی ( بخوانید اصلاح طلبان ) وجود داشت.
امروز که مسئله "انتقام سخت" روی میز قرار گرفته اولویت انتقام بیشتر از بستن عوارض به جنگ نزدیک خواهد بود پس شروع جنگ به خاطر عوارض منتفی است.
امکان اجرای هردو موضوع در یک مسیر وجود دارد.
گرفتن "انتقام سخت" با عوارض بستن بر عبور مرور هر کانتینر و هر بشکه نفت امکان پذیر است.
بستن عوارض همه طرفهای تحریم ایران را در تکنا روحی و روانی شدیدی قرار خواهد داد؟
بیش از همه اعراب طرفدار جبهه استکبار زیان خواهند کرد.
اما وقتی پروژه درگیری با آمریکا بدون سود مطرح باشد چه بهتر که با ملات بهره اقتصادی هم محکم کاری شود؟
از یک سمت آمریکا در مقابل یک کار انجام شده قرار خواهد گرفت از سمت دیگر چون به نفت خلیج فارس اکنون نیاز ندارد .
احتمال متقاعد کردن گنگره بوسیله ترامپ برای جنگ خیلی مشکل خواهد بود.
در وا قع هم ایران انتقام سختی بابت ترور سردار سلیمانی گرفته است هم انتقام سختی از اعراب جنوب خلیج فارس آن هم بدون شلیک یک گلوله اگرچه این پروژه در نفس خود احتمال درگیری را افزایش خواهد داد.
اما تا زمانی که آمریکا حاضر نشود برای جنگ پیش قدم شود بقیه کشورها هرگز قدم پیش نخواهند گذاشت.
نه اروپا و نه ژاپن و کره جنوبی علاقه ای به درگیر بدون آمریکا نخواهند داشت ؟
اگرچه لازمه این کار متقاعد کردن چین و روسیه است برای هماهنگی لازم است بعضی کشورها از جمله کشورهای دوست عراق چین روسیه کویت از این عوارض معاف باشند.
این کار نیاز به رایزنی گسترده دارد؟
اما گزینش زمان کنونی و گزینش دریافت عوارض به جای برخورد نظامی ایران را از سرزنش سازمان ملل و کشورهای دنیا مصون خواهد داشت.
با توجه به اینکه دریافت عوارض اگر موفق باشد پیروزی بسیار عظیمی است .
هم تحریم را در هم فرو خواهد برد قسمتی از عواید ایران از نفت را جبران خواهد کرد هم تسلط ایران بر بزرگترین آبراه جهانی تثبیت خواهد کرد.
کشورهای عربی هم جرات مخالفت بدون آمریکا را نخواهند داشت.
این زمینه فشار بر جبهه غربی عربی را بیشتر و بیشتر خواهد کرد.
- ۹۸/۱۰/۱۷