دولت جدید بایدن منتظر از پای درآمدن تهران به علت تحریم ها می ماند؟
لذا قصد برداشتن تحریمها را ندارد این ناشی از تحلیل سیستم اطلاعاتی آمریکا است تا وعده بایدن؟
اگر چه به نظر می رسد تهران ابتکار عمل را در پشت سر گذاشتن تحریم ها بدست گرفته اما این ابتکار عمل ( تهدید به افزایش غنی سازی و قطع بازرسی ) از چند اشکال اساسی رنج می برد.
اما دولت آمریکا به این نتیجه رسیده که تحریمها کار خودش را کرده و باعث تضعیف بیش از بیش اقتصاد ایران شده و هنوز روند نزولی ادامه دارد؟
اوج گرفتن در گیری جناحی بین اصول گرایان و اصلاح طلبان هم یکی از استنادهای آمریکا و متحدان مرتجع عرب و اسرائیل است مبنی بر اینکه حکومت ایران رو به فروپاشی سیاسی و اقتصادی گذاشته است؟
در واقع تصویب مجلس ایران مبنی بر افزایش غنی سازی و قطع بازرسی یک سند جدید مبنی بر تهدید آمیز بودن برنامه هستی ایران شده است در حالیکه آمریکا این تهدید را زیاد جدی نگرفته است؟
اگر چه سخنان وزیر اطلاعات ایران آقای علوی مبنی بر تحت فشار گذاشتن گربه کمی غرب را نگران کرده است؟
اما برآورد کلی اینست که این حرکت «مشت توخالی» است؟
چرا؟
چون این تندروی و پرخاش نیاز به « قدرت چانه زنی » بیشتری دارد؟
۱-پشتوانه هماهنگی و همکاری تمام جناحها و حمایت کل مردم را نیاز دارد که اینک با مخالفت روحانی و اصلاح طلبان مورد خدشه قرار گرفته است؟
لذا نیاز بود قبل از اتخاذ چنین تصمیمی موافقت دولت روحانی را کسب می کردیم یا ایشان استیضاح و از کار برکنار می کردیم؟
۲-نیاز به پشتوانه اقتصادی دارد لذا حاکمیت مجلس محل خدشه است هم می خواهد بخش خصوصی و تولید به جنگ اقتصادی آمریکا برود و هم ده درصد مالیات ارزش افزوده بگیرد علاوه بر مالیات ۲۵ درصد معمول سالیانه ؟
در حالیکه هنوز کسری بودجه سال ۹۹ جبران و تکمیل نشده و دولت با مشکل روبرو است؟
چگونه غرب تهدید ایران جدی بگیرد؟
هنوز یک تصویب منطقی و استوار اقتصادی از مجلس صادر نشده است؟
همه شعار و باد هوا و باز توزیع سرمایه و فقر است؟
۳-پشتوانه اقتدار در فروش موفق زیر زمینی نفت و تبادل کالا باید نهادینه می شد که فعلا از آن خبری نیست؟
کلا پشتوانه سیاسی کشور نیاز به قدرت اعمال شده اقتصادی دارد ( بدون قدرت مالی ) هر تصمیمی فاقد جنبه اجرایی کامل است؟
۴-پشتوانه اقتدار نظامی هم پیش نیاز چنین تصمیمی بوده و می بایست نیروهای مسلح با آزمایش موشک های برد بلند تا ده هزار کیلومتر و بیشتر به نوعی چرخه کار تکمیل می کرد؟
حتی آزمایش هواپیماهای جنگی برد بلند هم حزئی از این رزمایش می تواند باشد؟
و همین مشکلات اقتصادی زمینه ساز اختلافات بیشتر و شکست های آتی خواهد شد؟
کار به جایی رسیده که حتی هم پیمانان ایران مانند روسیه و چین هم موضع سکوت گرفته اند؟
می شود شعارهای بزرگ داد اما از برآورد حداقل مایحتاج مردم عاجز بود؟
نه تنها چین و روسیه که حتی هم پیمانان محلی ما مانند عراق و سوریه هم در فقر و عجز مالی ایران زیاد روی ایران حساب نخواهند کرد؟
بیخود نیست پوتین از ملاقات با رئیس مجلس ایران هم خود داری می کند؟
لذا پشتوانه های لازم به اندازه کافی قدرتمند نیستند؟
پس منتظر پیروزی زود رس و قاطع نباشید؟
برآورد و اطلاعات مجلس از سیستم « قدرت جهانی » کامل نیست؟
کلا اروپا و آمریکا و سیستم جهانی از تهدید هسته ای خشنود نخواهند بود و احتمال هماهنگی و همبستگی آنان را افزایش خواهد داد؟
اگر ما تا دیروز با ترامپ آمریکایی روبرو بودیم فردا با ترامپ های اروپایی عربی اسرائیلی آسیایی و بیشتر مواجه خواهیم شد؟
می شود همین ضرب الاجل هسته ای را اجراء کرد منتها با پشتوانه های بیشتر و اصلاحات اقتصادی مورد نیاز به عنوان نمونه برای انجام هر کاری توانایی مورد نیاز باید سنجیده و تهیه شود؟
حتی باید برای عدم موفقیت آن هم برنامه داشت؟
پیش نیاز چنین حرکاتی به هم ریختن بازار نفت بود که در راهبرد ۴۶۲ همین وبلاگ توضیح دادم؟
لذا کماکان ایران در « برزخ » باقی خواهد ماند؟
- ۹۹/۱۱/۲۲